Seks, picie alkoholu, ciało, całodniowe wycieczki do supermarketów, oglądanie telewizji, jedzenie, towarzystwo innych osób, pokazywanie się i bycie podziwianym – wszystko to i jeszcze więcej jest w dzisiejszych czasach niewidzialnym uzależnieniem. Niewidzialnym, bo społeczna zgodna na te powszechne zjawiska jest tak oczywista, że bierzemy je za wyznacznik jakości życia. Sukces mierzony w ilości posiadanych dóbr jest nałogiem, którego zrozumienie pojawia się zwykle wtedy, gdy się już go doświadczyło. Nie zawsze jednak musi tak być. Wychowanie i wiedza zdobyta wcześniej mogą zawczasu skierować na konkretne tory, gdzie miarą sukcesu nie jest inwentarz zewnętrzny, ale wewnętrzny. Skupienie się na wyrabianiu umiejętności i zdobywaniu wiedzy, praktyka, by stać się mistrzem i mierzalna jakość zachowań – wyznaczanych wartościami niematerialnymi, takimi jak prawdziwość, spójność, autentyczność, spokój itd. – daje sukces nieporównywalnie większy niż kilka samochodów w garażu i tyleż samo futer w szafie. One nie dają szczęścia – dają przyjemność. A szczęście nie może zależeć od tego, ile pieniędzy czy znajomości posiadasz. Stąd też kwestia edukacji – nie tylko tej intelektualnej, której jest bez liku, ale dodatkowo duchowej – staje się niezwykle istotna w życiu współczesnego człowieka, który wiadomo, że będzie „kumaty”, jednak musi być też „kumaty” sercem, nie tylko głową.