który doskonale rozumieją Ojcowie. To dlatego, że rola, która została im powierzona, ma szczególny charakter. Dzięki niemu bycie mężczyzną nabiera takiego sensu, jakiego nic innego nie może mu dać.
Ten sens się uwidacznia wtedy, gdy córka zasypia mu w ramionach, a on niesie ją do łóżeczka i kładzie delikatnie spać. Waży każdy ruch, byle tylko jej nie obudzić. To moc zatrudniona do pracy.
Ten sens rozpoznasz, widząc go na szkolnym przedstawieniu synka. Popatrz uważnie, a w skoncentrowanym wzroku skupionym na dziecku ujrzysz męską dumę. To duma, która nie chce się wywyższać.
Słychać go, gdy broni chłopaka przed czepiającą się mamą. To jedyny moment, gdy ta przeżywa paradoksalne połączenie – jednocześnie się boi i jest spokojna. To siła, która nikogo nie zniszczy, ale każdego obroni.
Dostrzeżesz go, gdy popatrzysz, jak ulega namowom córki. Niby nie ustępuje, poniekąd negocjucje, ale poczekaj chwilę… To nie jego brak asertywności, nie nie! To czysta chęć uszczęśliwiania innych.
Zainspiruje Cię, gdy ujrzysz w nim świadome cierpienie, którego on tak sam nigdy nie nazwie. Bo dla niego niszczenie zdrowia pracą czy zarywanie dla dziecka nocy to obowiązek, za który nic się nie należy. To altruizm, który nie ma formy prezentu.
Ten sens zobaczysz w oczach matki, której kiedyś ten sam mężczyzna imponował swoim szaleństwem, a dziś ona rozpływa się w spokoju, który zapewnia rodzinie. To ewolucja.
Poczujesz go mocno, gdy zdasz sobie sprawę, że dla dziecka oddałby swoje życie. Ale łzy polecą Ci dopiero wtedy, gdy zrozumiesz, że on to robi, bo chce być dla niego bohaterem. To idea, dla której warto poświęcić życie.
Ten rodzaj miłości rozumieją Ojcowie.
Oni wiedzą, że najważniejsze słowo to: „Tata”.
I ja też to wiem. I chciałbym prosić wszystkich Was, ojcowie, a więc w gruncie rzeczy moich kolegów po fachu, o jedną rzecz.
Chciałbym, byście w tym roku spędzali ze swoimi dziećmi więcej czasu. Dajcie mi słowo, jak facet facetowi.
Ja daję Wam swoje.