4 rzeczy, których nie wiedziałeś o akceptacji
Przekonanie w akceptacji mówi Ci, że jest dokładnie tak, jak być powinno. Nie jest ani dobrze, ani też źle. Celem akceptacji jest obserwowanie zarówno siebie, jak i tego, co się wokół Ciebie dzieje. W efekcie pojawiają się uczucia zapoczątkowujące efektywność, obecność, adaptacyjność.
Amoralność
Pojawia się amoralność, czyli system, w którym zaczynasz rozumieć, że nie ma podziału świata na dobry i zły. Rzeczy po prostu się wydarzają, a Ty w żaden sposób ich nie oceniasz. Zamiast tego jedynie opisujesz fakty. To najbardziej racjonalna energia, która pozwala spojrzeć bezstronnie na wszystko, co się wokół Ciebie dzieje.
Przyczynowość
Akceptacja jednak nie polega na pasywności. Wojownik aikido akceptuje atak, ale to nie znaczy, że ten atak w prosty sposób odpiera. On przesuwa energię ataku tak, by nie wyrządziła mu szkody. Wykorzystuje siłę przeciwnika. Staje się w ten sposób przyczyną zjawisk, a nie ich skutkiem. Podobne założenia ma kabała, która mówi: „Nigdy nie bądź skutkiem działania świata, stań się tych działań przyczyną!”.
Feedback
W momencie gdy pojawia się akceptacja, zyskujesz możliwość korzystania z wszystkiego, co się wydarzyło. Skoro się wywróciłeś, to zastanów się, jak możesz z tego skorzystać. Skoro straciłeś pracę, to zastanów się, jaką może Ci to przynieść korzyść i jakie nowe możliwości się dzięki temu przed Tobą otwierają. Skoro zostawiła Cię żona, to co teraz możesz z tym zrobić?
Elastyczność
Pojawia się możliwość bycia elastycznym, czyli kimś takim, kto błyskawicznie dostrzega zasób tam, gdzie inni widzą stratę. Akceptacja — prawdziwa akceptacja — radzi sobie z bólem po utracie bliskiej osoby. Bo prawdziwie silny jest ten, który radzi sobie z posiadanym lękiem, a nie ten, który lęków nie odczuwa. Ten drugi bowiem jedynie ucieka przed lękami, a to nie dodaje mu siły, ale wręcz odwrotnie.
Oczywiście akceptacja ma również swoje cienie. Jednym z nich może być pasywność, czyli brak aktywności, niemożność stwarzania świata, a jedynie stanie z jego boku. To sytuacja, w której wojownik aikido widzi atakującego nożem przeciwnika i nic nie robi. Wówczas oczywiście ginie.