To było zakrzywione koło. Gdy miałem 6, może 8 lat, chodziliśmy po Koszalinie za grupą niemieckich turystów, patrząc na nich jak na kuriozum, z nadzieją, że może zgubią markę i będziemy bogatsi. Z Berlina ojciec przywoził kebaby tureckie, Haribo i jogurty. a ja nie wiedziałem, co to było. Dla urodzonego w komunizmie małego Polaka to był szczyt marzeń.

Kilkanaście lat później wylądowałem w Bonn na studiach, nosiłem meble i pracowałem w fabryce metalurgii, wykonując ten sam ruch rękoma kilka tysięcy razy dziennie przez pół roku. Pieniądze, jak na tamten okres, były niebotyczne, to było 10 Euro za godzinę pracy!
Ale konsekwencja w działaniu, marzenia i inteligentna praca przecierały kolejne ścieżki. Oto zdjęcia z występu przed ponad 2000 osób, w języku angielskim, w Berlinie, gdzie już nie ganiałem za bogatymi Niemcami.

Teraz to oni chcieli sobie ze mną robić zdjęcia, gdy po owacji na stojąco schodziłem ze
sceny…

Zaczął się nowy poziom w mojej karierze.
Ściskam Was, gratuluję sobie i nam wszystkim.